همخوابی با نوزاد یا کودک نوپا رایج است، اما لزوما بی خطر نیست.AAP (آکادمی اطفال آمریکا) مخالفت آن را توصیه می کند.بیایید نگاهی عمیق به خطرات و فواید خواب مشترک بیندازیم.

 

خطرات خواب مشترک

آیا به فکر خواب مشترک (ایمن) با کودک خود هستید؟

از زمانی که AAP (آکادمی اطفال آمریکا) شدیداً از آن جلوگیری کرد، خواب مشترک به چیزی تبدیل شده است که بسیاری از والدین از آن می ترسند.با این حال، نظرسنجی ها نشان می دهد که تا 70٪ از همه والدین، نوزادان و فرزندان بزرگتر خود را حداقل گاهی اوقات به تخت خانواده می آورند.

خواب مشترک در واقع با خطراتی همراه است، به ویژه افزایش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد.خطرات دیگری نیز وجود دارد، مانند خفگی، خفه شدن و به دام افتادن.

اینها همه خطرات جدی هستند که باید در نظر گرفته شوند و اگر به خواب مشترک با کودک خود فکر می کنید، باید رسیدگی کنید.

 

فواید همخوابی

در حالی که خواب مشترک با خطراتی همراه است، اما فوایدی نیز دارد که به ویژه زمانی که والدینی خسته هستید، جذاب هستند.اگر اینطور نبود، مسلماً همخوابی چندان رایج نبود.

برخی از سازمان‌ها، مانند آکادمی پزشکی شیردهی، تا زمانی که قوانین خواب ایمن (همانطور که در زیر به آنها اشاره شده است) رعایت شود، از به اشتراک گذاشتن تخت حمایت می‌کنند.آنها بیان می کنند که "شواهد موجود این نتیجه را تایید نمی کند که استفاده از تخت مشترک در میان نوزادان شیرده (یعنی خوابیدن با شیر مادر) در غیاب خطرات شناخته شده باعث بروز سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) می شود."(مرجع در زیر مقاله موجود است)

نوزادان، و همچنین کودکان بزرگتر، اگر در کنار والدین خود بخوابند، اغلب خواب بهتری دارند.همچنین نوزادان اغلب زمانی که در کنار والدین خود می خوابند سریعتر به خواب می روند.

بسیاری از والدین، به خصوص تازه مادرانی که شب ها شیر می دهند، با نگه داشتن نوزاد در رختخواب خود به میزان قابل توجهی بیشتر می خوابند.

هنگامی که کودک در کنار شما می خوابد، شیر دادن در شب راحت تر است، زیرا دائماً برای بلند شدن کودک بیدار نمی شود.

همچنین نشان داده شده است که خواب مشترک با تغذیه های مکرر در شب همراه است و باعث تولید شیر می شود.چندین مطالعه همچنین نشان می دهد که استفاده از تخت مشترک با ماه های بیشتر شیردهی مرتبط است.

والدینی که تختخواب مشترک دارند اغلب می گویند که خوابیدن در کنار نوزاد به آنها آرامش می دهد و باعث می شود احساس نزدیکی به کودک خود کنند.

 

10 دستورالعمل برای کاهش خطرات خواب مشترک

اخیراً، AAP دستورالعمل‌های خواب خود را تنظیم کرده است و این واقعیت را تصدیق کرده است که خواب مشترک همچنان اتفاق می‌افتد.گاهی اوقات یک مادر خسته در حین شیردهی به خواب می رود، مهم نیست که چقدر سعی می کند بیدار بماند.به منظور کمک به والدین برای به حداقل رساندن خطرات در صورت همخوابی با کودک خود، AAP دستورالعمل هایی را برای خواب مشترک ارائه کرد.

لازم به ذکر است که AAP همچنان بر این نکته تاکید دارد که ایمن ترین خواب، خوابیدن کودک در اتاق خواب والدین، نزدیک تخت والدین اما روی سطحی مجزا برای نوزادان است.همچنین اکیداً توصیه می شود که نوزاد حداقل تا 6 ماهگی در اتاق خواب والدین بخوابد اما در حالت ایده آل تا اولین سالگرد تولد نوزاد.

 

با این حال، اگر تصمیم دارید با کودک خود بخوابید، یاد بگیرید که چگونه این کار را به ایمن ترین شکل ممکن انجام دهید.
در زیر تعدادی از راه‌ها برای بهبود ایمنی هنگام خواب را مشاهده خواهید کرد.اگر این دستورالعمل ها را دنبال کنید، خطرات را به میزان قابل توجهی کاهش خواهید داد.همچنین، به یاد داشته باشید که اگر در مورد ایمنی کودک خود نگران هستید، همیشه با پزشک کودک خود مشورت کنید.

 

1. سن و وزن نوزاد

خواب مشترک در چه سنی ایمن است؟

اگر نوزاد شما نارس یا با وزن کم به دنیا آمده است از خواب مشترک خودداری کنید.اگر نوزاد شما کامل متولد شده و وزن طبیعی دارد، همچنان باید از همخوابی با نوزاد کمتر از 4 ماه خودداری کنید.

حتی اگر کودک از شیر مادر تغذیه شود، خطر ابتلا به SIDS در صورت استفاده از تخت مشترک در صورتی که کودک کمتر از 4 ماه باشد، همچنان افزایش می یابد.ثابت شده است که تغذیه با شیر مادر خطر SIDS را کاهش می دهد.با این حال، تغذیه با شیر مادر نمی تواند به طور کامل در برابر خطر بالاتری که همراه با تخت مشترک است محافظت کند.

هنگامی که کودک شما یک کودک نوپا است، خطر SIDS به طور قابل توجهی کاهش می یابد، بنابراین خوابیدن مشترک در آن سن بسیار امن تر است.

 

2. سیگار، مواد مخدر یا الکل ممنوع است

سیگار کشیدن به خوبی برای افزایش خطر SIDS ثبت شده است.بنابراین، نوزادانی که به دلیل عادت سیگار کشیدن والدینشان در معرض خطر SIDS هستند، نباید تختخواب را با والدین خود به اشتراک بگذارند (حتی اگر والدین در اتاق خواب یا تخت سیگار نمی کشند).

اگر مادر در دوران بارداری سیگار کشیده باشد نیز همینطور است.طبق تحقیقات، خطر SIDS برای نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری سیگار می‌کشیدند، دو برابر بیشتر است.مواد شیمیایی موجود در دود، توانایی نوزاد را برای برانگیختن، به عنوان مثال، در هنگام آپنه به خطر می اندازد.

الکل، مواد مخدر و برخی داروها خواب شما را سنگین‌تر می‌کنند و بنابراین شما را در خطر آسیب رساندن به کودک یا بیدار نشدن کافی قرار می‌دهند.اگر هوشیاری یا توانایی واکنش سریع شما مختل شده است، با کودک خود نخوابید.

 

3. بازگشت به خواب

همیشه کودک خود را برای خوابیدن به پشت بخوابانید، چه برای چرت زدن و چه در طول شب.این قانون هم زمانی که کودک شما روی سطح خواب خودش می‌خوابد، مانند گهواره، رخت‌خواب یا در صندلی کناری می‌خوابد، و هم زمانی که با شما در تخت مشترک است، اعمال می‌شود.

اگر در حین شیردهی به طور تصادفی به خواب رفتید و کودکتان به پهلو خوابید، به محض اینکه از خواب بیدار شدید، او را به پشت بگذارید.

 

4. مطمئن شوید که کودک شما نمی تواند زمین بخورد

ممکن است به نظر شما برسد که هیچ راهی وجود ندارد که نوزاد شما به اندازه کافی به لبه نزدیک شود تا از تخت بیفتد.اما روی آن حساب نکنید.یک روز (یا شب) اولین باری است که کودک شما می‌غلتد یا حرکت دیگری انجام می‌دهد.

مشاهده شده است که مادران شیرده هنگام خواب با نوزادان خود یک حالت C خاص ("نوازش فر") اتخاذ می کنند به طوری که سر شیرخوار در سراسر سینه مادر قرار می گیرد و دست ها و پاهای مادر در اطراف نوزاد حلقه می شوند.مهم است که نوزاد به پشت بخوابد، حتی اگر مادر در وضعیت C باشد، و هیچ بستر شلی روی تخت وجود نداشته باشد.طبق آکادمی پزشکی تغذیه با شیر مادر، این وضعیت خواب ایمن بهینه است.

آکادمی پزشکی تغذیه با شیر مادر همچنین بیان می‌کند که «شواهد کافی برای ارائه توصیه‌هایی در مورد چند نفری که تخت‌شان را به اشتراک می‌گذارند یا وضعیت نوزاد در رختخواب با توجه به هر دو والدین در غیاب شرایط خطرناک وجود ندارد».

 

5. مطمئن شوید که کودک شما خیلی گرم نمی شود

خوابیدن در نزدیکی شما برای کودک شما گرم و راحت است.با این حال، یک پتوی گرم علاوه بر گرمای بدن شما می تواند بیش از حد باشد.

ثابت شده است که گرمای بیش از حد خطر SIDS را افزایش می دهد.به همین دلیل، شما همچنین نباید هنگام خوابیدن کودک خود را قنداق کنید.علاوه بر افزایش خطر ابتلا به SIDS، قنداق کردن نوزاد هنگام استفاده از تخت مشترک باعث می‌شود که کودک نتواند از دست‌ها و پاهای خود برای هشدار دادن به والدین در صورت نزدیک شدن بیش از حد استفاده کند و مانع از جابجایی ملافه از روی صورت‌شان شود.

بنابراین، بهترین کاری که می توانید هنگام استفاده از تخت مشترک انجام دهید این است که به اندازه کافی گرم لباس بپوشید تا بدون پتو بخوابید.به این ترتیب نه شما و نه کودک بیش از حد گرم نمی شوید و خطر خفگی را کاهش می دهید.

اگر شیر می‌دهید، روی یک یا دو روپوش خوب برای خواب سرمایه‌گذاری کنید، یا به جای انداختن آن در لباس‌شویی، از لباسی که در طول روز داشتید استفاده کنید.همچنین در صورت لزوم شلوار و جوراب بپوشید.تنها چیزی که نباید بپوشید لباس هایی با رشته های بلند و گشاد است زیرا ممکن است کودک شما در آنها گره بخورد.اگر موهای بلندی دارید، آن را ببندید تا دور گردن کودک نپیچد.

 

6. مراقب بالش و پتو باشید

همه انواع بالش ها و پتوها یک خطر بالقوه برای کودک شما هستند، زیرا ممکن است روی نوزاد فرود بیایند و دریافت اکسیژن کافی را برای او دشوار کنند.

هر گونه ملافه شل، ضربه گیر، بالش پرستاری، یا هر جسم نرمی که ممکن است خطر خفگی، خفه شدن یا به دام افتادن را افزایش دهد را بردارید.همچنین مطمئن شوید که ملحفه ها محکم بسته شده و نمی توانند شل شوند.AAP بیان می‌کند که درصد زیادی از نوزادانی که به دلیل SIDS می‌میرند، سرشان با ملافه پوشانده شده است.

اگر خوابیدن بدون بالش برای شما ناامید کننده است، حداقل از یک بالش استفاده کنید و مطمئن شوید که سر خود را روی آن نگه دارید.

 

7. مراقب تختخواب، صندلی راحتی و مبل های بسیار نرم باشید.

اگر تخت شما خیلی نرم است (از جمله تخت آب، تشک بادی و موارد مشابه) با نوزاد خود نخوابید.خطر این است که نوزاد شما به سمت شما و روی شکم خود بغلتد.

نشان داده شده است که خوابیدن در شکم یک عامل خطر مهم برای SIDS است، به ویژه در میان نوزادانی که خیلی جوان هستند و نمی توانند به تنهایی از شکم به پشت بچرخند.بنابراین تشک تخت و سفت لازم است.

همچنین ضروری است که هرگز با کودک خود روی صندلی، مبل یا مبل نخوابید.اینها خطر بزرگی برای ایمنی کودک است و به طور قابل توجهی خطر مرگ نوزاد را افزایش می دهد، از جمله SIDS و خفگی ناشی از به دام افتادن.به عنوان مثال، اگر هنگام شیر دادن به کودک خود روی صندلی راحتی نشسته اید، مطمئن شوید که خوابتان نمی برد.

 

8. وزن خود را در نظر بگیرید

وزن خود (و همسرتان) را در نظر بگیرید.اگر هر یک از شما بسیار سنگین باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که کودک شما به سمت شما بغلتد، که خطر غلتیدن به سمت شکم خود را بدون داشتن توانایی به عقب افزایش می دهد.

اگر والدین چاق باشند، این احتمال وجود دارد که نتوانند احساس کنند که نوزاد چقدر به بدن خود نزدیک است، که ممکن است نوزاد را در معرض خطر قرار دهد.بنابراین، در چنین حالتی، نوزاد باید روی سطح خواب جداگانه بخوابد.

 

9. الگوی خواب خود را در نظر بگیرید

الگوهای خواب خود و همسرتان را در نظر بگیرید.اگر هر یک از شما خواب عمیقی دارید یا بیش از حد خسته می‌شوید، نوزادتان نباید در رختخواب خود با آن شخص شریک شود.مادران معمولاً تمایل دارند خیلی راحت و با هر سر و صدا یا حرکتی توسط کودک خود بیدار شوند، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این اتفاق بیفتد.اگر شب ها به دلیل صداهای کودکتان به راحتی از خواب بیدار نمی شوید، ممکن است برای شما دو نفر با هم بخوابید.

اغلب، متأسفانه، پدرها به این سرعت از خواب بیدار نمی شوند، به خصوص اگر مادر تنها کسی باشد که شب ها مراقب نوزاد است.وقتی با نوزادانم همخوابه بودم، همیشه نصف شب شوهرم را بیدار می کردم تا به او بگویم که بچه ما اکنون در تخت ماست.(من همیشه با گذاشتن نوزادانم در رختخواب خودشان شروع می کردم و سپس در صورت نیاز آنها را در طول شب در تخت خود می گذاشتم، اما این قبل از تغییر توصیه ها بود. من کاملاً مطمئن نیستم که امروز چگونه رفتار کنم.)

خواهر و برادر بزرگتر نباید در تخت خانواده با نوزادان زیر یک سال بخوابند.کودکان بزرگتر (بیش از 2 سال) می توانند بدون خطرات بزرگ با هم بخوابند.بچه ها را در طرف های مختلف بزرگسالان نگه دارید تا از خواب مشترک مطمئن شوید.

 

10. تخت به اندازه کافی بزرگ

همخوابی ایمن با کودک تنها زمانی امکان پذیر است که تخت شما به اندازه کافی بزرگ باشد که برای هر دوی شما یا همه شما فضا فراهم کند.در حالت ایده آل، به دلایل ایمنی، در طول شب کمی از کودک خود دور شوید، بلکه خواب خود را بهتر کنید و کودک خود را کاملاً به تماس بدن خود برای خواب وابسته نکنید.

 

جایگزین برای تخت خانوادگی واقعی

تحقیقات نشان می دهد که اشتراک در اتاق بدون استفاده از تخت مشترک خطر ابتلا به SIDS را تا 50 درصد کاهش می دهد.قرار دادن کودک روی سطح خواب خود برای خواب نیز خطر خفگی، خفه شدن و گیر افتادن را کاهش می دهد که ممکن است در زمانی که نوزاد و والدین (والدین) در تخت مشترک هستند اتفاق بیفتد.

بهترین راه برای جلوگیری از خطرات احتمالی استفاده از تخت مشترک، نگه داشتن نوزاد در اتاق خواب نزدیک خود اما در گهواره یا تختخواب خود است، اما همچنان به شما این امکان را می دهد که کودک خود را نزدیک نگه دارید.

اگر فکر می‌کنید که هم‌خوابی واقعی ممکن است خیلی ناامن باشد، اما همچنان می‌خواهید کودکتان تا حد امکان به شما نزدیک باشد، همیشه می‌توانید نوعی آرایش کناری را در نظر بگیرید.

به گزارش AAP، "گروه ضربت نمی‌تواند برای یا مخالف استفاده از تختخواب‌ها یا تختخواب‌های داخل تخت توصیه کند، زیرا هیچ مطالعه‌ای برای بررسی ارتباط بین این محصولات و SIDS یا آسیب و مرگ غیرعمدی، از جمله خفگی، انجام نشده است.”

می توانید از تختی استفاده کنید که دارای گزینه ای است که یک طرف آن را پایین بیاورید یا حتی آن را بردارید و تخت را درست در کنار تخت خود قرار دهید.سپس آن را با نوعی طناب به تخت اصلی ببندید.

گزینه دیگر استفاده از نوعی حوضچه خواب مشترک است که هدف آن ایجاد یک محیط خواب امن برای کودک شما است.اینها در طرح های مختلفی مانند لانه دراز کشیدن در اینجا (پیوند به آمازون) یا به اصطلاح واهاکورا یا Pepi-pod که در نیوزلند رایج تر است، وجود دارد.همه آنها را می توان روی تخت شما قرار داد.به این ترتیب، کودک شما نزدیک شما می‌ماند، اما همچنان محافظت می‌شود و جای خودش را برای خواب دارد.

Wahakura یک لگن بافته شده از کتان است، در حالی که Pepi-pod از پلاستیک پلی پروپیلن ساخته شده است.هر دو را می توان با تشک نصب کرد، اما تشک باید اندازه مناسبی داشته باشد.بین تشک و کناره های واهاکورا یا پپی پاد نباید هیچ شکافی وجود داشته باشد زیرا ممکن است نوزاد غلت بزند و در شکاف گیر کند.

اگر تصمیم دارید از چیدمان کناری، واهاکورا، پپی پاد یا موارد مشابه استفاده کنید، مطمئن شوید که همچنان دستورالعمل‌های خواب ایمن را دنبال می‌کنید.

 

بردن

اینکه آیا با کودک خود در رختخواب مشترک باشید یا نه یک تصمیم شخصی است، اما مهم است که قبل از تصمیم گیری از توصیه های متخصص در مورد خطرات و مزایای خواب مشترک مطلع شوید.اگر دستورالعمل‌های خواب ایمن را دنبال کنید، خطرات خواب هم‌خواب قطعا کاهش می‌یابد، اما لزوما از بین نمی‌رود.اما هنوز هم این یک واقعیت است که اکثر والدین جدید تا حدودی با نوزادان و کودکان نوپا خود می‌خوابند.

پس چه احساسی نسبت به همخوابی دارید؟لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید.